(rząd ludzi)

См. также в других словарях:

• rząd — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. rzędu, Mc. rzędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pewna liczba osób, roślin, przedmiotów itp. ustawionych jeden za drugim lub jeden przy drugim; ciąg, szereg, sznur, kolejka …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rząd — I m IV, D. rzędu, Ms. rzędzie; lm M. rzędy 1. «pewna liczba ludzi, przedmiotów itp. stojących, umieszczonych jeden za drugim lub jeden obok drugiego; szereg» Długi, równy rząd czegoś. Pierwszy, środkowy, ostatni rząd krzeseł. Rzędy porzeczek,… …   Słownik języka polskiego

• kolejka — ż III, CMs. kolejkajce; lm D. kolejkajek 1. «kolej wąskotorowa łącząca miejscowości podmiejskie, wsie i miasteczka z miastem, także poszczególne działy fabryki, kopalni itp.; pociąg, wagony, wagoniki takiej kolei» Kolejka dojazdowa, podmiejska,… …   Słownik języka polskiego

• ogonek — m III, D. ogoneknka, N. ogoneknkiem; lm M. ogoneknki 1. zdr. od ogon (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Kusy, podwinięty ogonek. Ogonek prosięcia. Psiak zamerdał ogonkiem. ◊ żart. Mysi ogonek «bardzo cienki, niedługi warkoczyk» b) w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

• ogonek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. ogoneknka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mały ogon w zn. 1. i 2. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zajęczy ogonek. Ogonek sikorki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zbiec — + rzad. zbiegnąć dk Vc, zbiegnę, zbiegniesz, zbiegnij, zbiegł, zbiegli, zbiegłszy zbiegać ndk I, zbiecam, zbiecasz, zbiecają, zbiecaj, zbiecał 1. «biegnąc opuścić się w dół, znaleźć się na dole» Zbiec po schodach, ze zbocza. 2. zwykle dk «ujść,… …   Słownik języka polskiego

• iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

• silny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, silnyni, silnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakteryzujący się siłą, energią, mocą, świadczący o sile; krzepki, energiczny, mocny, potężny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Silny… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… …   Słownik języka polskiego

• ród — m IV, D. rodu, Ms. rodzie; lm M. rody 1. «u ludów pierwotnych samodzielna jednostka gospodarczo społeczna w obrębie plemienia, obejmująca pewną liczbę rodzin wywodzących się od wspólnego przodka» Naczelnik rodu. Rody wchodzące w skład plemienia.… …   Słownik języka polskiego

• lud — I {{/stl 13}}{{stl 8}}mnż I, D. u, Mc. ludzie, W. u || rzad. ludzie {{/stl 8}}{{stl 7}} zbiorowość ludzi o wspólnym pochodzeniu, języku, kulturze, niemająca jednak, w przeciwieństwie do narodu, utrwalonej tradycji państwowej; szczep, plemię :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień